{ गरिबीचा एक शाप }
मी शिकत होतो
ती ही शिकत होती
कळत नकळत दोन मनाची
जुळून गेली नाती
ती ही शिकत होती
कळत नकळत दोन मनाची
जुळून गेली नाती
प्रेमाच्या या नात्याची
न्यारीच ओढ होती
तिची प्रत्येक भेट
न्यारीच ओढ होती
तिची प्रत्येक भेट
माझ्यासाठी गोड होती
दिवसा मागून दिवस गेले
संपत आले कॉलेज लाईफ
मग मी तिला विचारले
होशिलका माझी वाईफ ?
संपत आले कॉलेज लाईफ
मग मी तिला विचारले
होशिलका माझी वाईफ ?
ती बोलली मला मग
आझुन तुला नौकरी नाही
आझुन तुला नौकरी नाही
एवढ्या लवकर का
करतोस लग्नाची घाई ?
चार पेसे कमवायला शिक
स्वतच्या पायावर उभे रहा
मगच वेड्या लग्न कर
आणि सुखी संसारची स्वप्न पहा
एक मात्र लक्षात ठेव
माझ्यावर विसंभून राहू नकोस
जीवनसाथी समजून मला
उगीचच स्वप्न रंगवू नकोस
तुझ्या सारख्या गरीबाशी
लग्न मी करणार नाही
पेशावीन प्रेम तुझे
आयुष्यभर पुरणार नाही
उपदेश्याचे डोस पाजुनी
तिने मला आस नकार दिला
पेसा म्हणजे सर्व काही
पण गरिबीचा शाप दिला.......
राज सोनगिरे
मोबाइल नंबर :- ९७३०५३०३९४
No comments:
Post a Comment